$i: Index | $pi: Padded Index | $an: Album Name | $d: Date | $dc: Date Compact
$c: Caption | $fc: Caption (First line) | $fw: Caption (First word)
$t: Tag | $ft: First Tag | $o: Original file name
Preview:
2018-08-27 22:36:39
2018-08-27 22:36:39
2018-08-27 22:36:39
2018-08-27 22:36:39
2018-08-27 22:36:39
2018-08-27 22:36:39
2018-08-27 22:43:17
2018-08-31 13:09:15
2018-09-07 12:53:59
2018-09-20 11:56:51
2018-10-18 17:45:30
2018-10-18 17:45:30
2018-10-18 17:45:30
Fanny Blankers-Koen
Francina Elsje (Fanny) Blankers-Koen (Lage Vuursche, 26 april 1918 - Hoofddorp, 25 januari 2004) was een Nederlandse atlete. Ze verwierf wereldfaam tijdens de Olympische Spelen van 1948 in Londen. Op liefst vier disciplines (100m, 200m, 80m horden en 4 x 100m) behaalde ze goud.
Blankers-Koen was in die tijd al getrouwd met haar trainer Jan Blankers en had al twee kinderen met hem. Dat ze als moeder topsport bedreef en talloze internationale wedstrijden won, leverde Fanny de titels "De vliegende huisvrouw" en "The Flying Dutchmam" op.
2018-12-12 20:21:35
2018-12-12 20:21:35
2018-12-12 20:21:35
2018-12-12 20:21:35
2019-02-01 20:55:37
2019-02-01 20:55:37
2019-05-28 21:32:31
2019-05-28 21:32:31
2020-02-13 23:28:30
Carlo de Leeuw 12 december 1960 - 13-2-2020+
Carlo, geboren op 12 december 1960 in Rotterdam IJsselmonde, groeide op met Feyenoord. Hij speelde in de jeugdopleiding op Varkenoord en haalde het eerste elftal, waarin de linksbuiten uiteindelijk tot 45 wedstrijden kwam. Hoogtepunt in zijn loopbaan was zijn doelpunt in de gewonnen bekerfinale van 1980 tegen Ajax.
Na zijn actieve voetbalcarrière keerde Carlo in 2000 terug bij Feyenoord als materiaalman van het eerste elftal. In die rol, die hij tot begin dit seizoen vervulde, was hij al snel niet meer weg te denken uit De Kuip.
2020-02-17 22:36:20
2020-04-29 00:00:00
Eddy Pieters Graafland. Amsterdam, 5 januari 1934 - 28 april 2020). De legendarische oud-doelman en Feyenoord-icoon Eddy Pieters Graafland is dinsdag op 86-jarige leeftijd overleden. Pieters Graafland staat bekend als een van de beste Nederlandse keepers aller tijden. 'Eddy PG' begon zijn loopbaan in 1950 bij Ajax en maakte acht jaar later de overstap naar aartsrivaal Feyenoord, waar hij tot het einde van zijn carrière in 1970 zou blijven. Bij de Rotterdammers was Pieters Graafland een stuk succesvoller dan in Amsterdam en groeide hij uit tot clubicoon. De doelman won vier landstitels en twee KNVB-bekers en veroverde uitgerekend in de laatste wedstrijd van zijn loopbaan de Europacup I met Feyenoord door Celtic in de finale met 2-1 te verslaan.
2020-04-29 00:00:00
Theo Laseroms, Matheus Wilhelmus Theodorus (1940-1991). Theo Laseroms. Matheus Wilhelmus Theodorus ("Theo" ) Laseroms (Roosendaal, 8 maart 1940 – Zwolle, 25 april 1991) was een Nederlands voetballer die naam maakte als speler van Feyenoord.Laseroms, bijgenaamd De Tank of Theo de Tank, was beroemd om zijn slidings. Hij speelde 4 seizoenen bij Feyenoord in de jaren zestig en zeventig. Hij maakte deel uit van het team dat in 1970 de Europacup I won (2-1 tegen Celtic) en in dat zelfde jaar de Wereldbeker tegen het Argentijnse Estudiantes de La Plata. Hij maakte onderdeel uit van het elftal met daarin Eddy Pieters Graafland, Piet Romeijn, Rinus Israël, Theo van Duivenbode, Franz Hasil, Wim Jansen, Willem van Hanegem, Henk Wery, Ove Kindvall en Coen Moulijn. Zijn carrière begon in 1956 bij RBC, in 1958 gevolgd door NAC. In 1963 stapte hij over naar Sparta, waarmee hij in 1966 de KNVB beker won. In 1965 speelde hij zijn eerste interland tegen Noord-Ierland. In 1967 beleefde hij een kort buitenlands avontuur, bij de Pittsburgh Phantoms in de Verenigde Staten. In 1968 stapte hij over naar Feyenoord en vormde daar met "ijzeren" Rinus Israël een sterk verdedigingsduo. Na zijn afscheid bij Feyenoord in 1972 speelde hij nog twee jaar voor het Belgische KAA Gent. Daarna begon hij aan een weinig succesvolle trainerscarrière voor onder andere Heracles, Helmond Sport, FC Vlaardingen, Trabzonspor en clubs uit Bahrein en Saoedi-Arabië. Teruggekeerd in Nederland maakte een hartstilstand in 1991 een einde aan zijn leven. Hij werd gecremeerd in Rotterdam.
2020-09-26 00:00:00
Frans Derks is 25-9-2020 overleden in zijn woonplaats Breda. De markante oud-scheidsrechter, die van 1956 tot 1978 in de Eredivisie floot, is 89 jaar geworden.
Derks is na een kort ziekbed overleden, vertelt een neef van de voormalig arbiter vrijdag tegen Omroep Brabant.
Vorig jaar was Derks nog te gast bij het televisieprogramma De Wereld Draait Door, omdat er een aflevering van Andere Tijden Sport over hem was gemaakt onder de titel "Het broekje past nog". Derks was een opvallende verschijning omdat hij steevast floot in een kort en strak broekje.
Derks stond er ook om bekend dat hij vrijwel nooit een kaart trok. In al zijn wedstrijden in de Eredivisie gaf hij maar veertien keer geel en twee keer rood. Liever waarschuwde hij spelers verbaal, hetgeen hem zeer populair maakte onder voetballers in de jaren zeventig. Naar eigen zeggen liet hij zijn kaarten zelfs geregeld in de kleedkamer achter.
Derks floot tot op hoge leeftijd
Na zijn scheidsrechterscarrière in het betaalde voetbal was Derks van 1978 tot 1994 voorzitter van volleybalvereniging BREVOK uit Breda en daarna was hij tot 2003 de preses van FC Dordrecht.
Ook was hij voorzitter van de Coöperatie Eerste Divisie en hij bracht in de jaren zeventig enkele muzieksingles uit, waaronder het carnavalslied Ik ben ik, jij bent jij met Willem van Hanegem in 1974. In 2009 werd Derks koninklijk onderscheiden vanwege zijn verdiensten voor het voetbal en zijn maatschappelijke inzet.
Tot in de laatste jaren van zijn leven bleef Derksen actief als scheidsrechter, al was het dan vooral bij speciale vriendschappelijke wedstrijden op een lager niveau.
2020-11-26 00:00:00
Diego Maradona is vier weken na zijn 60ste verjaardag overleden aan een hartaanval. Het ging al enkele weken slecht met de voetballegende uit Buenos Aires, die furore maakte bij Boca Juniors, FC Barcelona en Napoli en zijn land in 1986 naar de wereldtitel leidde in Mexico. Argentinië en de complete voetbalwereld zullen de komende dagen verdrinken in tranen.
Zijn dood werd al lang geleden aangekondigd, na een leven vol ongekend succes en diepe tragiek. Dat Diego Maradona op 30 oktober zijn zestigste verjaardag haalde, was al een wonder op zich. Kort na zijn verjaardag moest hij nog een hersenoperatie ondergaan. Het verdriet zal er niet minder om zijn in de komende dagen. Miljoenen Argentijnen zullen rouwen om zijn dood.
In zijn geboorteland is Maradona zoveel meer dan de geniale voetballer die hij was, volgens velen de beste speler aller tijden. Hij groeide er uit tot een haast religieus aanbeden icoon, een nationaal symbool van een ongekende grootheid, met fans tot in alle uithoeken van de
wereld.
Volksheld
Maradona was een volksheld in de letterlijke zin van het woord. Een voetballer die straatarm werd geboren in de sloppenwijk Villa Fiorito in Buenos Aires, zijn land wereldkampioen maakte in 1986 en uitgroeide tot de meest intens geliefde voetballer aller tijden. Tot zijn dood werd Maradona, als trainer van het bescheiden Gimnasia y Esgrima La Plata, als een held ontvangen in alle stadions waar hij kwam.
Tegelijk was de tragiek al die tijd overal om hem heen. Zijn gezondheid was al decennialang kwetsbaar, niet in de laatste plaats omdat Maradona al tijdens zijn carrière zwaar verslaafd raakte aan cocaïne. Zijn populariteit bleek een last die onmogelijk te dragen viel: overal ter wereld werd Maradona achtervolgd door hysterische fans. Steeds dieper viel de ster van weleer. De reeks incidenten was oneindig.
Het maakte hem omstreden, maar de liefde werd er niet minder om. In Napels, de Zuid-Italiaanse stad die hij hoogstpersoonlijk van een minderwaardigheidscomplex verloste, wemelt het nog altijd van de muurschilderingen en afbeeldingen van Maradona. Tot de komst van de Argentijn in 1984 had SSC Napoli nog nooit wat noemenswaardigs gewonnen. Maradona vertrok er met twee landskampioenschappen, een Coppa Italia en een UEFA Cup.
Ongekende attractie
Nog los van alle prijzen die hij won, was Maradona een ongekende attractie op het veld. Technisch briljant, snel, brutaal en gezegend met een fantastisch spelinzicht. De spelmaker was in staat om de elftallen waarin hij speelde tot ongekende hoogtes te tillen. ,,De beste voetballer aller tijden’', zegt Willem van Hanegem al jaren stellig, voormalig Oranje-international en columnist van deze krant.
Maradona’s connectie met Nederland was in relatieve zin bescheiden. Hij speelde in 1979 als tiener een interland tegen Oranje in het Zwitserse Bern, terwijl hij als speler van FC Barcelona ooit een zomers trainingskamp belegde op Papendal. Bij Napoli vocht de Argentijn eind jaren ’80 meeslepende duels uit met het Nederlandse trio van AC Milan: Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard.
2020-12-10 00:00:00
Paolo Rossi (Prato, 23 september 1956 – Rome, 9 december 2020) was een Italiaans voetballer. Pelé nam Rossi op in zijn lijst met beste nog levende voetballers. Als bijnaam had hij Pablito. Rossi speelde in totaal 48 interlands voor Italië, waarin hij 20 keer scoorde. Van deze 48 interlands won hij er 25, speelde er 13 gelijk en verloor hij er 10.
2021-09-16 00:00:00
Boet van Dulmen is donderdagochtend 16 september om het leven gekomen bij een verkeersongeval in zijn woonplaats Ammerzoden. De bekende en legendarische motorcoureur is 73 jaar geworden. Boet van Dulmen zou volgens diverse getuigen zijn overgestoken op de kruising Onderwaard-Bernseweg in zijn woonplaats Ammerzoden. Daarbij is hij geschept door een bestelwagen. De hulpdiensten hebben gepoogd Van Dulmen te reanimeren, maar dat mocht niet meer baten.
Op dit moment wordt er onderzoek gedaan naar de ware toedracht van het ongeval en is de familie Van Dulmen nog in afwachting van een officieel bericht van de politie. Zodra er meer nieuws is omtrent deze tragische gebeurtenis zullen we dat in goed overleg met de familie Van Dulmen publiceren middels een update.
Boet van Dulmen
Antonius Pius Maria (Boet) van Dulmen (Ammerzoden, 19 april 1948 – 16 september 2021) was een Nederlands motorcoureur. Samen met Wil Hartog en Jack Middelburg vormde hij de Grote Drie, het trio dat in de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig grote successen behaalde in de koningsklasse, de 500cc.
De man uit Ammerzoden is gedoopt als ‘Antonius Pius Maria’ maar stond bij de fans bekend onder de koosnaam ‘Den Boet’. Hij komt aan die ongebruikelijke voornaam doordat zijn oudere broer hem als kind, kennelijk met een licht spraakgebrek, aan anderen voorstelde als ‘mijn boet’ (hij bedoelde: ‘mijn broer’). Bij collega-rijders stond Van Dulmen internationaal in hoog aanzien als coureur en testrijder. Zijn specialiteit was het rijden in de regen.
Als Nederlander is het Van Dulmen nooit gelukt competitief fabrieksmateriaal te krijgen. Desondanks haalde hij als ’s werelds beste privérijder diverse successen, waaronder een Grand Prix-overwinning in Finland in 1979 en een tweede plaats tijdens de Dutch TT in 1981.
Ook op latere leeftijd wist Van Dulmen zich te handhaven in de wereldtop. Zo werd hij in 1985, op 37-jarige leeftijd, nog vierde tijdens de Dutch TT in Assen. Van Dulmen probeerde zijn ervaring over te brengen op jongere rijders, zoals Henk van de Mark en Rob Punt. Eind 1986 is hij gestopt om zich te richten op een transportbedrijf. Ruim een jaar geleden, op 18 januari 2020, is er in Ammerzoden een borstbeeld van Van Dulmen onthuld.
2022-01-25 00:00:00
Feyenoord-icoon Wim Jansen (75) overleden. Wim Jansen was een icoon in het Nederlandse voetbal. De oud-middenvelder boekte zijn grootste successen met Feyenoord, waar hij tussen 1965 en 1980 onder contract stond en maar liefst 476 officiële wedstrijden voor speelde. Hij won onder meer de Europacup I, de wereldbeker voor clubteams, de UEFA Cup en drie landstitels met de Rotterdammers. In oktober 1967 maakte Jansen zijn debuut voor Oranje. Hij speelde in totaal 65 interlands en deed mee aan de WK's van 1974 en 1978, waarbij het Nederlands elftal als tweede eindigde. Jansen speelde ook twee wedstrijden op het EK van 1976. Na zijn succesvolle periode bij Feyenoord koos Jansen voor een kortstondig avontuur bij Washington Diplomats in de Verenigde Staten, waar Johan Cruijff toen ook onder contract stond. Jansen sloot zijn loopbaan af bij Feyenoords aartsrivaal Ajax. Hij werd in het seizoen 1981/1982 kampioen met de Amsterdammers. Na zijn spelersloopbaan werd Jansen trainer en begin jaren negentig keerde hij als hoofdtrainer terug bij Feyenoord. De oud-middenvelder, die als coach ook werkzaam was bij onder meer Lokeren en Celtic, bleef bij de Rotterdamse club betrokken en fungeerde deze eeuw ook als technisch adviseur, assistent-trainer en jeugdtrainer.