$i: Index | $pi: Padded Index | $an: Album Name | $d: Date | $dc: Date Compact
$c: Caption | $fc: Caption (First line) | $fw: Caption (First word)
$t: Tag | $ft: First Tag | $o: Original file name
Preview:
Filter Photos By:
2020-12-14 00:00:00
2020-12-16 00:00:00
2020-12-28 00:00:00
2020-12-28 00:00:00
Sigarenzaak T,Mannetje
Bossestraat 2
Opening Postagentschap 1958
Bossestraat 2
Reindert Wijbrand ’t Mannetje, geboren 24 april 1906 te Delft heeft samen met zijn vrouw Petronella Geertruida Face, geboren 2 september 1909 te Haarlem de winkel op 1 april 1941 overgenomen van Eef van Dijke. Bij de overname werd een minimale hoeveelheid sigaren en sigaretten en wat speelgoed overgenomen. Rein werd in 1943 te werk gesteld in Duitsland maar kwam na de 2de WO gelukkig weer terug. Nel ’t Mannetje had weinig verstand van sigaretten en moest zich door de klanten laten informeren wat nu het verschil was tussen Egyptische, Engelse of Amerikaanse sigaretten. Het gebrek aan vakkennis leidde wel eens tot gemopper van klanten. In deze moeilijke oorlogsjaren moest zij het wel zien te redden terwijl er in 1942 net nog een meisje geboren was. Zij heeft veel steun gehad van de buren de familie Schalker. Op de fiets werd door een goede vriend, Joop de Blij, met ƒ 2000, - op zak vanuit Delft tabak gekocht in de omgeving van Amerongen en in de winkel vermengd met andere tabak. Na zijn terugkeer uit Duitsland trad Rein in dienst van de Gemeente Delft en had de taak de sportvelden in Delft te onderhouden. Toen hij, vanwege de geboorte van het tweede kind zijn vrouw naar het ziekenhuis moest brengen, werd hij door de Gemeente Delft ontslagen omdat hij dit niet eerst aan zijn baas gevraagd had; zij lagen elkaar niet zo goed. Rein was medeoprichter van de Korfbalvereniging “D.E.S.”, speelde ook in het eerste en is naast voorzitter ook tot erevoorzitter benoemd van deze vereniging. Rein was ook bestuurslid van de Algemene Bond van sigarenwinkeliers en van het Verbond van Middenstandsverenigingen als mede voorzitter van de oranje vereniging Prins Willem 1. Hij was voorvechter tot samenwerking met de drie grote verschillende Bonden van sigarenwinkeliers. Deze wens ging pas vele jaren later vervulling. Uiteraard was hij ook degene die met een aantal collega’s jaarlijks op Vaderdag een kist sigaren ging aanbieden aan de oudste sigarenroker van Delft en de Burgemeester van Delft.
Eind 1957 kwam de PTT vragen of er een postagentschap in de winkel gevestigd kon worden omdat het postagentschap aan de Hof van Delftlaan niet goed functioneerde. Een verbouwing vond plaats en in 1958 werd de winkel min of meer heropend en steeg de omzet belangrijk. Kort daarna overleed Rein en stond zijn vrouw er weer alleen voor. Met goed en trouw personeel kon Nel de winkel per 1 januari 1969 overdoen en haar schoonzoon Louis Ferdinand Julien Rosalie Bracco Gartner, geboren 1 mei 1943 te Vlaardingen. Samen met zijn vrouw Reina deed Louis goede zaken door naast de verkoop van het gebruikelijke assortiment ook veel in filatelie te doen. Daarnaast had Louis nog tijd voor het organiseren van veel sportevenementen in Delft en was hij zwemtrainer, sportmasseur en waterpoloscheidsrechter en had diverse bestuursfuncties.
Telefoonkaart tgv het 50 jarig bestaan
Deksel van een kistje speciale sigaren tgv de sluiting van de winkel
Toen de winkel in 1991 50 jaar bestond is er een speciale telefoonkaart uitgegeven Het verzamelen van telefoonkaarten werd toen erg populair. Het ontwerp, door Martijn Bootsma, kreeg door een vakjury de eerste prijs als best ontworpen telefoonkaart in dat jaar. Onderzoek naar de Delftse tabakshistorie, het verzamelen van tabacologie en diverse tentoonstellingen resulteerde in het feit dat Louis in 2000 een boek uitgegeven heeft onder de titel: De geschiedenis van de Delftse tabakshistorie en die van A. Hillen de oudste sigarenfabriek van Nederland. Een tentoonstelling in het Museum Lambert van Meerten was een mooie afronding van jarenlang onderzoek.
2020-12-28 00:00:00
2021-01-01 00:00:00
Kras, G.J.Ternatestraat 38 - De eigenaar Gerardus Johannes Kras, geboren 10 september 1909 te Delft is in 1936 met de winkel begonnen en is in 1937 lid geworden van St. Antonius, de Delftse afdeling van de Nederlandse Katholieke Bond van Sigarenwinkeliers. Hij is daar secretaris geweest en vanaf 1950 voorzitter, gaf ook de tabakscursus voor aankomende sigarenwinkeliers, was landelijk actief en nam examens af bij het behalen van de vakdiploma’s. Op de foto zien we dat G.J. Kras namens de Katholieke Bond en P. de Raad namens de Algemene Bond van Sigarenwinkeliers aan de 102 jarige heer Kostering, als oudste vader (opa) van Delft zijn Vaderdag 1953 en kist sigaren krijgt aangeboden. Ook de pas benoemde Burgemeester van Delft, Dirk de Loor, kreeg een kist sigaren aangeboden namens de gezamenlijke Delftse sigarenwinkeliers en nam de tijd zich uitgebreid te laten voorlichten over het wel en wee van de Delftse sigarenwinkeliers. Gerard was een belangrijk lid en aanspreekpunt van de Katholieke Bond van Sigarenwinkeliers afdeling Delft en organiseerde ook de tabakscursus voor de Delftse aankomende sigarenwinkeliers. Door cursisten en collega’s werd Gerard Kras als streng maar rechtvaardig ervaren. Per 29 maart 1960 is G.J. Kras overleden waarna zijn vrouw Anna Francisca Kras – Groninger, geboren 16 september 1910 te Vlagtwedde de winkel overnam waar inmiddels ook een postagentschap gevestigd was. Uit het grote katholieke gezin was het Hendricus (Henk) Maria Kras, geboren 14 augustus 1938 die de winkel onder eigen naam voortzette. Henk was een fanatiek tennisser en speelde al vroeg een leuke partij bridge en draaide altijd klassieke muziek in de winkel. Zijn zwakke gezondheid en zijn leeftijd noopte hem om in 2011 met de winkel te stoppen.
2021-01-01 00:00:00
Brasserskade 100 Sigaren winkel 1950 - Sinds 1931 is Marcelis van Karsen eigenaar, geboren 13 december 1889 te Goudriaan en overleden op 2 april 1954. Zijn vrouw Willemijntje van Karsen – van Dijk, geboren 11 september 1897 te Jaarsveld neemt de winkel over tot september 1962 - Brasserskade 1950 Sigaren winkel
2021-01-13 00:00:00
2021-01-13 00:00:00
2021-01-13 00:00:00
2021-01-19 00:00:00
2021-01-19 00:00:00
Hof van Delftlaan 70. sigarenwinkel. Met Fransiscus Johannes Kuivenhoven, geboren 18 maart 1889 te Delft. Hij heeft de sigarenwinkel vanaf 6 februari 1932 gevoerd. Overleden 31 oktober 1950 waarna zijn vrouw Catharina Cornelia Kuivenhoven, geboren 7 april 1888, de winkel voortzette. Zij heeft de winkel op 3 juni 1969 verkocht aan A.M. 't Hart.
2021-01-19 00:00:00
Hof van Delftlaan 70. sigarenwinkel. Met Fransiscus Johannes Kuivenhoven, geboren 18 maart 1889 te Delft. Hij heeft de sigarenwinkel vanaf 6 februari 1932 gevoerd. Overleden 31 oktober 1950 waarna zijn vrouw Catharina Cornelia Kuivenhoven, geboren 7 april 1888, de winkel voortzette. Zij heeft de winkel op 3 juni 1969 verkocht aan A.M. 't Hart.
2021-02-13 00:00:00
Kees Verhulst, had vroeger een (sigaren/feestartikelen)winkel in de Pieterstraat, Kruisstraat 4 en Tuinstraat 21 KvK 7389 Cornelis Marcus Verhulst, geboren 19 november 1905 te Teteringen heeft in november 1945 de winkel in feestartikelen overgenomen van Carel v.d. Starre en in maart 1966 maakt hij er ook een kleinhandel in tabaksartikelen van. In maart 1966 verhuist hij naar de Tuinstraat en in januari 1971 wordt de winkel opgeheven.
2021-02-22 00:00:00
Nassaulaan 4 Prins Mauritsstraat
Sigarenwinkel Piet de Vries.
Een bekende Delftenaar Nassaulaan 4
Eigenaar is Pieter Gijsbertus de Vries, geboren op 6 maart 1939 te Rotterdam. Piet begint onder de handelsnaam Firma G. Jager omdat hij de winkel van De Jager in maart 1961 heeft overgenomen. In december 1962 wordt het sigarenmagazijn De Vries. Per 1 januari 1994 wordt de firma omgezet in een vennootschap onder firma met zijn vrouw Z. de Vries – Van den Berg. Wie kende Pietje de Vries niet! Hij is klein van stuk maar zijn daden zijn groot. Als beroepsvoetballer begon hij schuchter achter de toonbank, naar voorbeeld met enkele van zijn voetbalcollega’s uit Amsterdam die ook vastigheid zochten en een vast inkomen na hun sportieve carrière. Sparta, zijn lievelingsclub uit Spangen in Rotterdam heeft hem financieel met de sigarenwinkel geholpen maar de lening was binnen een jaar al afgelost. Piet de Vries heeft stage gelopen bij de bekende sigarenzaak van Jan Slingerland in Rotterdam. Ook zijn vrouw Rinie heeft bij de vorige eigenaar een aantal maanden achter de toonbank gestaan om te ervaren hoe dat is, middenstander zijn in een echte volksbuurt. Piet speelde in het militaire elftal. Voor Sparta 263 wedstrijden. Hij speelde in Jong Oranje en één wedstrijd voor het Nederlands Elftal. Uit tegen Bulgarije werd met 2 -3 verloren. Hij was de smaakmaker in het team van oud internationaals bij de zaalvoetbalwedstrijden die gedurende enige jaren bij de NCRV op de televisie te zien waren. Speelde ook bij Fortuna Vlaardingen. Van een uitstapje als speler naar Holland Sport, omdat die meer betaalde, heeft hij nog steeds spijt. Zijn voetballoopbaan heeft hij afgesloten, toen hij 58 jaar oud werd, bij DHC. Vanwege de goede locatie, langs een drukke doorgaande weg, dicht bij de Technische Universiteit en zijn vele relaties in de voetbalwereld was Piet het grootste verkoopadres van staatsloten in geheel Nederland en is er menige prijs bij hem gevallen. Door lang open te zijn, de charmes van zijn vrouw, Piets immer vrolijke stemming en de joviale benadering van zijn klanten en heel hard werken, hebben sigaren magazijn De Vries tot een van de beste zaken van Delft gemaakt. Het uitdelen van pepermuntjes aan alle vrouwelijke klanten kweekte eveneens veel goodwill. Hij was lid van de Algemene Bond van Sigarenwinkeliers maar niet actief, had geen tijd. Naast zijn drukke zaak was het vooral heel veel sporten, voetballen en tennissen. Zo schuchter als hij begon, zo snel was hij de smaakmaker in de winkel en stond zijn mond niet stil. Hij hield zijn klanten wel eens voor de gek of wist een oud baasje te doen blozen wanneer hij vroeg of hij nu alweer condooms kwam halen en dan altijd wanneer er meerdere dames in de winkel waren. Als een andere slechtziende oude baas om een vuurtje vroeg voor zijn sigaar werd die door Piet in het midden aangestoken. Ook presteerde hij het om, bij ome Cor die van zijn vrouw niet roken mocht, een groot aanplakbiljet met de tekst: “ROKEN MOET MOGEN” op zijn rug te plakken. Piet daagde zijn klanten ook wel eens uit en dat liep meestal goed af op de ene keer na toen hij stoer achter de toonbank vandaan kwam maar door een grote kerel letterlijk bij kop en kont gepakt werd waarbij zijn broek volledig uitscheurde. Piet de Vries heeft per 1 december 1995 de winkel over gedaan aan Pieter van der Veer maar de zaak heet nog steeds: Sigarenmagazijn Piet de Vries.
2021-02-22 00:00:00
2021-03-09 00:00:00
Nieuwe Langendijk 13
Andries van Renssen, geboren 29 mei 1906 te Delft was mede-vennoot van de vestiging van Van Renssen aan het Vrouwjuttenland maar had vanaf 23 mei 1936 een eigen winkel. Typerend waren zijn lamellen voor de ramen. Op de ene kant stond de firmanaam zichtbaar maar wanneer hij deze omdraaide kwam een prachtige sigaar rokende man tevoorschijn. Andries heeft de winkel in 1971 om gezondheidsredenen gesloten.
"Mijn overgrootvader Anthonie Hendrik van Renssen kocht op 7 april 1897 deze winkel", vertelt Marjolein van Renssen. Zelf is zij de vierde generatie die in de winkel staat. "Toen hij de winkel kocht, maakte hij hier zelf ook sigaren. De productie daarvan werd later verplaatst naar een pand aan de Vlouw." De Tweede Wereldoorlog bracht een dip, maar de winkel overleefde en na de oorlog ging het beter. Andries, die de zaak overnam, opende een tweede zaak aan de Nieuwe Langendijk. In 1957 kwam zíjn zoon, Bob van Renssen, op 17-jarige leeftijd in de zaak aan het Vrouwjuttenland. Hij zou daar 60 jaar lang de scepter zwaaien
2021-03-09 00:00:00
Sigarenmagazijn “De Tijdgeest”
Oosterstraat 19
Jan Zijdel, geboren 1 september 1886 te Utrecht is sinds 1937 de eigenaar en verkoopt naast tabaksartikelen ook postzegels en briefkaarten. Jan was invalide en actief lid van het Rode Kruis en regelmatig zat hij voor de winkel in zijn uniform. Voorheen was Mej. Beek de eigenares. Nadat Jan op 9 januari 1962 overleed heeft zijn vrouw Mw. J.G. Zijdel – van Duren, geboren 11 november 1902 te Delft de winkel onder de handelsnaam J.G. Zijdel voort gezet. Deze heeft zij in december 1969 opgeheven.
2021-03-09 00:00:00
2021-03-24 00:00:00
2021-03-24 00:00:00
2021-05-16 00:00:00
2021-05-16 00:00:00
2021-05-24 00:00:00
2021-05-24 00:00:00
2021-05-24 00:00:00
2021-05-31 00:00:00
2021-05-31 00:00:00
2021-05-31 00:00:00
2021-07-02 00:00:00
2021-07-02 00:00:00
2021-07-02 00:00:00
2021-07-02 00:00:00
2021-07-02 00:00:00
2021-07-16 00:00:00
Verwersdijk 14-sigarenwinkel van Mevrouw Du Clou.-Met J. du Clou wordt bedoeld Joost du Clou. Joost werd geboren op 6 april 1857 te Pijnacker als zoon van Hendrik du Clou en Jaantje Heusch. Toen hij overleed op 21 augustus 1908 in Delft heeft zijn vrouw Hendrika du Clou (geboren 23 april 1868 te Zegwaart) de sigarenwinkel voortgezet tot haar overlijden op 23 januari 1942 te Delft.-Op bijgaande brochure maken we op dat hij, na 22 jaar in dienst geweest te zijn bij de Delftse melkinrichting, om in zijn levensbehoeften te voorzien, een winkel is begonnen in tabak, sigaren, snuif, koffie en thee. Zijn dochter Maria Hendrika nam de zaak over. Maria Hendrika du Clou overleed op 15 juni 1985 te Den Haag.-Clou, H.M. du-Verwersdijk 144 KvK 9140-Maria Hendrika du Clou is geboren op 1 oktober 1899 en heeft haar kleinhandel in tabaksartikelen gevoerd sinds januari 1942 toen zij deze overnam van haar vader J. du Clou. Zij heeft de winkel in mei 1966 opgeheven. Bij Mw. Du Clou stond een benzinepompje op de toonbank voor het vullen van benzineaanstekers. Voor 2 cent werd het pompje één keer naar beneden gedrukt en voor 5 cent driemaal. Van één klant is bekend, dat wanneer hij zijn weeksalaris had gekregen, hij een duur pakje Engelse sigaretten kocht zoals Miss Blanche of Chief Whip, later in de week werd het Runner en op het eind van de week probeerde hij op de pof te kopen. Toen hij deze niet meer betaalde stopte Mw. Du Clou hiermee. Er werd wel een afspraak gemaakt met de vrouw van de man. Wanneer zoonlief er op uit gestuurd werd om een pakje sigaretten voor zijn moeder te kopen werd deze mee gegeven waarna zijn moeder later kwam betalen. Als zoonlief echter een pakje voor zijn vader kwam halen werd dit geweigerd.
2021-07-16 00:00:00
2021-07-28 00:00:00
2021-07-28 00:00:00
2021-07-28 00:00:00
Roland voor de huidige winkel op Voldersgracht 24
DELFT - De familie van Domburg onderneemt al sinds 1935 op de Voldersgracht. Roland van Domburg (56) gaat inmiddels ook al 45 jaar mee en is de derde generatie. Zijn postzegel- en muntenwinkel is een mekka voor de ware verzamelaars, dus niet vreemd dat zij van heinde en ver naar Delft komen.
De oorsprong van het bedrijf gaat waarschijnlijk nog veel verder terug dan 85 jaar geleden. Rolands overgrootmoeder had voor die tijd namelijk al jaren een tabakswinkel op het Vrouwjuttenland. Toen zij stopte met de zaak in 1935, zetten Rolands grootouders de winkel voort. Dat deden zij niet op de oorspronkelijke locatie, maar in een winkel op de Voldersgracht 25. Sinds die tijd is er veel veranderd. Wat in de kern een tabakswinkel was, werd in de jaren ‘60 door Rolands grootmoeder uitgebreid met munten en postzegels. De zaak had er inmiddels een bekende buurman bij; Rolands vader met zijn stomerij op nummer 24. In dat pand werd later de tabakszaak gevestigd, waardoor in 1975 naar wens van grootmoeder Van Domburg op nummer 25 een zelfstandige postzegel- en muntenwinkel ontstond. “Vanaf die tijd ben ik, op 12-jarige leeftijd, mee gaan lopen in de winkel”, vertelt Roland. “Nadat mijn grootmoeder begin jaren '80 stopte in de zaak, heb ik samen met mijn vader het bedrijf voortgezet en uitgebouwd. In 1987 verhuisde de winkel van nummer 25 naar nummer 28. Na het overlijden van mijn vader in 2008 heb ik het alleen opgepakt, waarop in 2013 een laatste verhuizing volgde van nummer 28 naar nummer 24."
Verzamelaar
Dat Roland besloot de zaak over te nemen, kwam niet als een verrassing. “Ik verzamelde als klein kind van een jaar of 6 al postzegels, net als veel andere jongeren in die tijd. Al die afbeeldingen van staatshoofden, dieren en andere thema’s vond ik maar wat interessant. Niet dat het mij op die leeftijd ging om het verhaal hoor, maar meer om de hoeveelheid postzegels. Hoe meer je er had, hoe leuker het was. Pas op latere leeftijd ging ik mij verdiepen in de achtergronden, waardoor ik er nu op een hele andere manier naar kijk.” Verzamelen doet hij zelf niet meer. “Ik moet bij die vraag altijd denken aan de oud-wielrenner Gerrie Knetemann. Hij zei altijd: ‘Als ik een vrije dag heb, dan ga ik niet fietsen.’”
Plezier
Ondanks dat Roland al 45 jaar meedraait in de zaak, doet hij het werk nog altijd met plezier. “Dit werk is echt een avontuur. Elke week vraag je jezelf weer af wat je deze week gaat verkopen en vooral wat je aangeboden zult krijgen uit nalatenschappen of van verzamelaars die ermee stoppen. Dat maakt de hele handel spannend en afwisselend.” Tegenwoordig vind je bij Van Domburg niet meer alleen postzegels, munten en biljetten, maar ook modelauto’s. “Op een postzegelbeurs in Engeland verkocht een handelaar ook postauto’s, die ik heb aangeschaft voor in de etalage. Voor we het wisten verkochten we deze en dat is uitgebreid met andere modelauto’s. Het zijn vaak auto’s waar mensen vroeger in gereden hebben, wat dan ook vooral de wat oudere doelgroep aanspreekt.” Maar ook de jongere doelgroep weet de winkel tegenwoordig steeds vaker te vinden. “Waar veel jongeren vroeger geïnteresseerd waren in postzegels en munten, veranderde dat met de opkomst van de computer en andere moderne vrijetijdsbestedingen. Toch weten wij deze groep nu juist weer te bereiken, met ons assortiment Funko poppen. Dat zijn figuren uit televisieseries, games, cartoons en binnenkort ook sport. Dit is een trend die ontzettend leeft onder de jonge generatie."
Bijzonder
Vroeger had Van Domburg een vaste kern klanten die regelmatig kwamen. Nu is dat nog een kleine groep, maar daarbuiten bereikt de winkel veel anderen. "Niet alleen passerende bezoekers en toeristen, maar ook mensen vanuit andere delen van het land die ons online hebben gevonden en speciaal voor ons een dagje naar Delft komen.” Een product dat de aandacht trekt van veel toeristen en waar Roland ook erg trots op is, is het groene souvenirbiljet met daarop het gezicht van Willem van Oranje. “Het idee is om jaarlijks vijf biljetten op de markt te brengen met Delftse iconen erop, gedrukt bij drukker Joh. Enschedé met toestemming van de Europese Centrale Bank. Het eerste collectorsitem is dus al op de markt. Als de coronacrisis voorbij is, komt hier een machine te staan waar je zo’n 0 euro souvenirbiljet kunt uithalen. Ik vind het bijzonder dat ik als winkelier zo nauw betrokken ben bij deze productie.” Maar wat volgens hem écht de aandacht trekt, zijn de schaalmodellen van de Citroën DS19 die in de etalage staan, ook wel de Snoek genoemd. “Dat is een van de mooiste iconische auto’s die er waren eind jaren ’50 en roept bij velen emoties en verhalen op. Terecht mijn favoriete objecten in deze winkel!"auto’s die er waren eind jaren ’50 en roept bij velen emoties en verhalen op. Terecht mijn favoriete objecten in deze winkel
2021-07-28 00:00:00
2021-08-05 00:00:00
2022-01-06 00:00:00
Reclame op tabakzakjes, 19e eeuw
Delft kende lange tijd een levendige tabaksindustrie. Gerrit Hillen kreeg in de achttiende eeuw als een van de eersten in Nederland een vergunning om sigaren te verkopen, toen een nieuw luxeartikel. De sigaar kwam voor steeds meer mensen binnen bereik. Enerzijds omdat werknemers aan het eind van de negentiende eeuw meer te besteden kregen. Anderzijds omdat firma Hillen met zijn sigarenfabriek in de Pepersteeg, nu Peperstraat, aan de grote vraag kon voldoen. Honderden arbeiders zorgden ervoor dat sigaren van de eigen merken Rood-Anker en Delftsche Post het hele land door gingen.Al die tijd bleef ook de gewone pijptabak in trek. Arbeiders die niets voelden voor zo’n chique sigaar of die er het geld niet voor hadden, kochten losse zakjes tabak. En dat deden ze massaal. De binnenstad herbergde vele tabaksfabriekjes, sigarenmakers en snuifverkopers: Dersjant en Schilte in de Jacob Gerritstraat, Draijer en Jedeloo aan de Oude Langendijk, Van der Spek aan de Brabantse Turfmarkt en zo kunnen we nog wel even doorgaan.Met zoveel keuze moest de klant een beetje geholpen worden. Handelaars lieten de tabak verpakken in bedrukte zakjes met daarop vaak hun eigen winkelpand en het adres. Wie al meer bekendheid genoot, kon uitpakken bij speciale gelegenheden zoals de viering van vijftig jaar koninkrijk. Daar hoorde een passend rokertje bij. Roken was tenslotte goed tegen stress en je kreeg er energie van. Dat er ook gezondheidsrisico’s aan kleefden, ging er bij de tabaksindustrie niet in. Zij maakten hun verpakkingsmateriaal gewoonweg nog zo aantrekkelijk mogelijk.
2022-01-06 00:00:00
Reclame op tabakzakjes, 19e eeuw
Delft kende lange tijd een levendige tabaksindustrie. Gerrit Hillen kreeg in de achttiende eeuw als een van de eersten in Nederland een vergunning om sigaren te verkopen, toen een nieuw luxeartikel. De sigaar kwam voor steeds meer mensen binnen bereik. Enerzijds omdat werknemers aan het eind van de negentiende eeuw meer te besteden kregen. Anderzijds omdat firma Hillen met zijn sigarenfabriek in de Pepersteeg, nu Peperstraat, aan de grote vraag kon voldoen. Honderden arbeiders zorgden ervoor dat sigaren van de eigen merken Rood-Anker en Delftsche Post het hele land door gingen.Al die tijd bleef ook de gewone pijptabak in trek. Arbeiders die niets voelden voor zo’n chique sigaar of die er het geld niet voor hadden, kochten losse zakjes tabak. En dat deden ze massaal. De binnenstad herbergde vele tabaksfabriekjes, sigarenmakers en snuifverkopers: Dersjant en Schilte in de Jacob Gerritstraat, Draijer en Jedeloo aan de Oude Langendijk, Van der Spek aan de Brabantse Turfmarkt en zo kunnen we nog wel even doorgaan.Met zoveel keuze moest de klant een beetje geholpen worden. Handelaars lieten de tabak verpakken in bedrukte zakjes met daarop vaak hun eigen winkelpand en het adres. Wie al meer bekendheid genoot, kon uitpakken bij speciale gelegenheden zoals de viering van vijftig jaar koninkrijk. Daar hoorde een passend rokertje bij. Roken was tenslotte goed tegen stress en je kreeg er energie van. Dat er ook gezondheidsrisico’s aan kleefden, ging er bij de tabaksindustrie niet in. Zij maakten hun verpakkingsmateriaal gewoonweg nog zo aantrekkelijk mogelijk.
2022-01-06 00:00:00
Reclame op tabakzakjes, 19e eeuw
Delft kende lange tijd een levendige tabaksindustrie. Gerrit Hillen kreeg in de achttiende eeuw als een van de eersten in Nederland een vergunning om sigaren te verkopen, toen een nieuw luxeartikel. De sigaar kwam voor steeds meer mensen binnen bereik. Enerzijds omdat werknemers aan het eind van de negentiende eeuw meer te besteden kregen. Anderzijds omdat firma Hillen met zijn sigarenfabriek in de Pepersteeg, nu Peperstraat, aan de grote vraag kon voldoen. Honderden arbeiders zorgden ervoor dat sigaren van de eigen merken Rood-Anker en Delftsche Post het hele land door gingen.Al die tijd bleef ook de gewone pijptabak in trek. Arbeiders die niets voelden voor zo’n chique sigaar of die er het geld niet voor hadden, kochten losse zakjes tabak. En dat deden ze massaal. De binnenstad herbergde vele tabaksfabriekjes, sigarenmakers en snuifverkopers: Dersjant en Schilte in de Jacob Gerritstraat, Draijer en Jedeloo aan de Oude Langendijk, Van der Spek aan de Brabantse Turfmarkt en zo kunnen we nog wel even doorgaan.Met zoveel keuze moest de klant een beetje geholpen worden. Handelaars lieten de tabak verpakken in bedrukte zakjes met daarop vaak hun eigen winkelpand en het adres. Wie al meer bekendheid genoot, kon uitpakken bij speciale gelegenheden zoals de viering van vijftig jaar koninkrijk. Daar hoorde een passend rokertje bij. Roken was tenslotte goed tegen stress en je kreeg er energie van. Dat er ook gezondheidsrisico’s aan kleefden, ging er bij de tabaksindustrie niet in. Zij maakten hun verpakkingsmateriaal gewoonweg nog zo aantrekkelijk mogelijk.
2022-01-06 00:00:00
Tabakzakje ter gelegenheid van 50 jaar onafhankelijkheid, 1863
Delft kende lange tijd een levendige tabaksindustrie. Gerrit Hillen kreeg in de achttiende eeuw als een van de eersten in Nederland een vergunning om sigaren te verkopen, toen een nieuw luxeartikel. De sigaar kwam voor steeds meer mensen binnen bereik. Enerzijds omdat werknemers aan het eind van de negentiende eeuw meer te besteden kregen. Anderzijds omdat firma Hillen met zijn sigarenfabriek in de Pepersteeg, nu Peperstraat, aan de grote vraag kon voldoen. Honderden arbeiders zorgden ervoor dat sigaren van de eigen merken Rood-Anker en Delftsche Post het hele land door gingen.Al die tijd bleef ook de gewone pijptabak in trek. Arbeiders die niets voelden voor zo’n chique sigaar of die er het geld niet voor hadden, kochten losse zakjes tabak. En dat deden ze massaal. De binnenstad herbergde vele tabaksfabriekjes, sigarenmakers en snuifverkopers: Dersjant en Schilte in de Jacob Gerritstraat, Draijer en Jedeloo aan de Oude Langendijk, Van der Spek aan de Brabantse Turfmarkt en zo kunnen we nog wel even doorgaan.Met zoveel keuze moest de klant een beetje geholpen worden. Handelaars lieten de tabak verpakken in bedrukte zakjes met daarop vaak hun eigen winkelpand en het adres. Wie al meer bekendheid genoot, kon uitpakken bij speciale gelegenheden zoals de viering van vijftig jaar koninkrijk. Daar hoorde een passend rokertje bij. Roken was tenslotte goed tegen stress en je kreeg er energie van. Dat er ook gezondheidsrisico’s aan kleefden, ging er bij de tabaksindustrie niet in. Zij maakten hun verpakkingsmateriaal gewoonweg nog zo aantrekkelijk mogelijk.