$i: Index | $pi: Padded Index | $an: Album Name | $d: Date | $dc: Date Compact
$c: Caption | $fc: Caption (First line) | $fw: Caption (First word)
$t: Tag | $ft: First Tag | $o: Original file name
Preview:
Filter Photos By:
2018-10-16 19:24:54
Etnografisch Museum
Agathaplein 1960
Voorgeschiedenis
De Indische Instelling is de opvolger van de Koninklijke Akademie voor ingenieurs en Indische ambtenaren, die van 1842 tot 1864 in Delft was gevestigd. Toen deze werd opgeheven kwamen hieruit de Polytechnische School voort (de huidige TU Delft) en de gemeentelijke H.B.S. De opleiding voor Indische ambtenaren vertrok naar Leiden.
Bij het opheffen van de Akademie in Delft wordt de verzameling overgedragen aan de Polytechnische School, met uitzondering van de Etnologische Verzameling en de afdeling Nederlandsche Koloniën van de bibliotheek. Op last van de minister gaan beiden naar Leiden.
In 1864 wordt de Akademie opgeheven door de nieuwe wet op het middelbaar onderwijs, waaruit de Hogere Burger Scholen ontstaan, waardoor uit de Akademie de Polytechnische School ontstaat (de huidige TUDelft) en de gemeentelijke HBS. De opleiding voor Oost-Indische ambtenaren vertrekt naar Leiden, maar is niet monopolistisch. Voor het groot ambtenarenexamen mogen ook andere instituten kandidaten opleiden, zowel in Nederland als in Indië. Dit staatsexamen wordt in Leiden afgenomen.
In 1864 besluit Delft om naast de HBS een opleiding voor bestuursambtenaren voor Indië te openen. Het toezicht komt bij de gemeente Delft te liggen.
De opleiding in Leiden wordt een fiasco. Wetenschappelijke vorming en beroepsopleiding gaan niet goed samen. De praktische opleiding voor bestuursambtenaren wordt daarmee een Delftse aangelegenheid. De opleiding is goedkoper en korter dan die in Leiden. In 1876 wordt de opleiding in Leiden opgeheven maar wordt bepaald dat aan minstens één universiteit leerstoelen zouden worden ingesteld voor onderwijs in de Indische vakken. Weer wordt voor Leiden gekozen.
De Indische Instelling gaat aan zijn succes ten onder. Er komen teveel studenten ten opzichte van het aantal beschikbare banen. Op 1-1-1901 wordt de opleiding opgeheven. Het ministerie zoekt de oplossing in Leiden, door aan de universiteit een opleiding van 2 jaar te starten met verzekering van een uitzending naar Indië.
Indische Instelling
De nieuwe Indische Instelling is dus verstoken van een collectie. Vanaf het moment van oprichting begint men met het aanleggen van een nieuwe verzameling. Deze is samengesteld uit twee delen. Een deel bestaat uit geschenken van studenten aan de Indische Instelling, docenten en andere belangstellenden, voornamelijk Indische ambtenaren en/of hun familieleden. Het andere deel bestaat uit voorwerpen geschonken door de regering na afloop van de tentoonstellingen in Parijs in 1878, Berlijn in 1880 en in Amsterdam in 1883. Bij opheffing van de Indische Instelling bestaat de collectie uit ca. 5000 stuks. De Indische Verzameling genoemd. In 1909 wordt ruimte vrijgemaakt in Het Prinsenhof om de collectie te exposeren. In 1911 wordt het Etnografisch Museum er officieel geopend. Na allerlei omzwervingen neemt het museum met de nieuwe naam Nusantara zijn intrek in de vleugel van Het Prinsenhofcomplex aan het Agathaplein.
In 1954 is de vriendenvereniging Vrienden van het Etnografisch Museum opgericht en in 1962 de Stichting Etnografisch Kunstbezit, met als doel middelen te werven voor nieuwe aankopen. In 1979 is de stichting opgeheven en zijn de verworven objecten toegevoegd aan de collectie van het museum. Op 1 januari 2013 heeft museum Nusantara de deuren gesloten en start het nadenken over de toekomst van de collectie.
De geschiedenis van het onderwijs voor Indische ambtenaren laat zien dat er van oudsher een nauwe samenhang is tussen de Indonesische verzamelingen in Leiden en Delft.
Agathaplein 1960
Voorgeschiedenis
De Indische Instelling is de opvolger van de Koninklijke Akademie voor ingenieurs en Indische ambtenaren, die van 1842 tot 1864 in Delft was gevestigd. Toen deze werd opgeheven kwamen hieruit de Polytechnische School voort (de huidige TU Delft) en de gemeentelijke H.B.S. De opleiding voor Indische ambtenaren vertrok naar Leiden.
Bij het opheffen van de Akademie in Delft wordt de verzameling overgedragen aan de Polytechnische School, met uitzondering van de Etnologische Verzameling en de afdeling Nederlandsche Koloniën van de bibliotheek. Op last van de minister gaan beiden naar Leiden.
In 1864 wordt de Akademie opgeheven door de nieuwe wet op het middelbaar onderwijs, waaruit de Hogere Burger Scholen ontstaan, waardoor uit de Akademie de Polytechnische School ontstaat (de huidige TUDelft) en de gemeentelijke HBS. De opleiding voor Oost-Indische ambtenaren vertrekt naar Leiden, maar is niet monopolistisch. Voor het groot ambtenarenexamen mogen ook andere instituten kandidaten opleiden, zowel in Nederland als in Indië. Dit staatsexamen wordt in Leiden afgenomen.
In 1864 besluit Delft om naast de HBS een opleiding voor bestuursambtenaren voor Indië te openen. Het toezicht komt bij de gemeente Delft te liggen.
De opleiding in Leiden wordt een fiasco. Wetenschappelijke vorming en beroepsopleiding gaan niet goed samen. De praktische opleiding voor bestuursambtenaren wordt daarmee een Delftse aangelegenheid. De opleiding is goedkoper en korter dan die in Leiden. In 1876 wordt de opleiding in Leiden opgeheven maar wordt bepaald dat aan minstens één universiteit leerstoelen zouden worden ingesteld voor onderwijs in de Indische vakken. Weer wordt voor Leiden gekozen.
De Indische Instelling gaat aan zijn succes ten onder. Er komen teveel studenten ten opzichte van het aantal beschikbare banen. Op 1-1-1901 wordt de opleiding opgeheven. Het ministerie zoekt de oplossing in Leiden, door aan de universiteit een opleiding van 2 jaar te starten met verzekering van een uitzending naar Indië.
Indische Instelling
De nieuwe Indische Instelling is dus verstoken van een collectie. Vanaf het moment van oprichting begint men met het aanleggen van een nieuwe verzameling. Deze is samengesteld uit twee delen. Een deel bestaat uit geschenken van studenten aan de Indische Instelling, docenten en andere belangstellenden, voornamelijk Indische ambtenaren en/of hun familieleden. Het andere deel bestaat uit voorwerpen geschonken door de regering na afloop van de tentoonstellingen in Parijs in 1878, Berlijn in 1880 en in Amsterdam in 1883. Bij opheffing van de Indische Instelling bestaat de collectie uit ca. 5000 stuks. De Indische Verzameling genoemd. In 1909 wordt ruimte vrijgemaakt in Het Prinsenhof om de collectie te exposeren. In 1911 wordt het Etnografisch Museum er officieel geopend. Na allerlei omzwervingen neemt het museum met de nieuwe naam Nusantara zijn intrek in de vleugel van Het Prinsenhofcomplex aan het Agathaplein.
In 1954 is de vriendenvereniging Vrienden van het Etnografisch Museum opgericht en in 1962 de Stichting Etnografisch Kunstbezit, met als doel middelen te werven voor nieuwe aankopen. In 1979 is de stichting opgeheven en zijn de verworven objecten toegevoegd aan de collectie van het museum. Op 1 januari 2013 heeft museum Nusantara de deuren gesloten en start het nadenken over de toekomst van de collectie.
De geschiedenis van het onderwijs voor Indische ambtenaren laat zien dat er van oudsher een nauwe samenhang is tussen de Indonesische verzamelingen in Leiden en Delft.
2018-10-16 19:24:54
Etnografisch Museum
Agathaplein 1964
Voorgeschiedenis
De Indische Instelling is de opvolger van de Koninklijke Akademie voor ingenieurs en Indische ambtenaren, die van 1842 tot 1864 in Delft was gevestigd. Toen deze werd opgeheven kwamen hieruit de Polytechnische School voort (de huidige TU Delft) en de gemeentelijke H.B.S. De opleiding voor Indische ambtenaren vertrok naar Leiden.
Bij het opheffen van de Akademie in Delft wordt de verzameling overgedragen aan de Polytechnische School, met uitzondering van de Etnologische Verzameling en de afdeling Nederlandsche Koloniën van de bibliotheek. Op last van de minister gaan beiden naar Leiden.
In 1864 wordt de Akademie opgeheven door de nieuwe wet op het middelbaar onderwijs, waaruit de Hogere Burger Scholen ontstaan, waardoor uit de Akademie de Polytechnische School ontstaat (de huidige TUDelft) en de gemeentelijke HBS. De opleiding voor Oost-Indische ambtenaren vertrekt naar Leiden, maar is niet monopolistisch. Voor het groot ambtenarenexamen mogen ook andere instituten kandidaten opleiden, zowel in Nederland als in Indië. Dit staatsexamen wordt in Leiden afgenomen.
In 1864 besluit Delft om naast de HBS een opleiding voor bestuursambtenaren voor Indië te openen. Het toezicht komt bij de gemeente Delft te liggen.
De opleiding in Leiden wordt een fiasco. Wetenschappelijke vorming en beroepsopleiding gaan niet goed samen. De praktische opleiding voor bestuursambtenaren wordt daarmee een Delftse aangelegenheid. De opleiding is goedkoper en korter dan die in Leiden. In 1876 wordt de opleiding in Leiden opgeheven maar wordt bepaald dat aan minstens één universiteit leerstoelen zouden worden ingesteld voor onderwijs in de Indische vakken. Weer wordt voor Leiden gekozen.
De Indische Instelling gaat aan zijn succes ten onder. Er komen teveel studenten ten opzichte van het aantal beschikbare banen. Op 1-1-1901 wordt de opleiding opgeheven. Het ministerie zoekt de oplossing in Leiden, door aan de universiteit een opleiding van 2 jaar te starten met verzekering van een uitzending naar Indië.
Indische Instelling
De nieuwe Indische Instelling is dus verstoken van een collectie. Vanaf het moment van oprichting begint men met het aanleggen van een nieuwe verzameling. Deze is samengesteld uit twee delen. Een deel bestaat uit geschenken van studenten aan de Indische Instelling, docenten en andere belangstellenden, voornamelijk Indische ambtenaren en/of hun familieleden. Het andere deel bestaat uit voorwerpen geschonken door de regering na afloop van de tentoonstellingen in Parijs in 1878, Berlijn in 1880 en in Amsterdam in 1883. Bij opheffing van de Indische Instelling bestaat de collectie uit ca. 5000 stuks. De Indische Verzameling genoemd. In 1909 wordt ruimte vrijgemaakt in Het Prinsenhof om de collectie te exposeren. In 1911 wordt het Etnografisch Museum er officieel geopend. Na allerlei omzwervingen neemt het museum met de nieuwe naam Nusantara zijn intrek in de vleugel van Het Prinsenhofcomplex aan het Agathaplein.
In 1954 is de vriendenvereniging Vrienden van het Etnografisch Museum opgericht en in 1962 de Stichting Etnografisch Kunstbezit, met als doel middelen te werven voor nieuwe aankopen. In 1979 is de stichting opgeheven en zijn de verworven objecten toegevoegd aan de collectie van het museum. Op 1 januari 2013 heeft museum Nusantara de deuren gesloten en start het nadenken over de toekomst van de collectie.
De geschiedenis van het onderwijs voor Indische ambtenaren laat zien dat er van oudsher een nauwe samenhang is tussen de Indonesische verzamelingen in Leiden en Delft.
Agathaplein 1964
Voorgeschiedenis
De Indische Instelling is de opvolger van de Koninklijke Akademie voor ingenieurs en Indische ambtenaren, die van 1842 tot 1864 in Delft was gevestigd. Toen deze werd opgeheven kwamen hieruit de Polytechnische School voort (de huidige TU Delft) en de gemeentelijke H.B.S. De opleiding voor Indische ambtenaren vertrok naar Leiden.
Bij het opheffen van de Akademie in Delft wordt de verzameling overgedragen aan de Polytechnische School, met uitzondering van de Etnologische Verzameling en de afdeling Nederlandsche Koloniën van de bibliotheek. Op last van de minister gaan beiden naar Leiden.
In 1864 wordt de Akademie opgeheven door de nieuwe wet op het middelbaar onderwijs, waaruit de Hogere Burger Scholen ontstaan, waardoor uit de Akademie de Polytechnische School ontstaat (de huidige TUDelft) en de gemeentelijke HBS. De opleiding voor Oost-Indische ambtenaren vertrekt naar Leiden, maar is niet monopolistisch. Voor het groot ambtenarenexamen mogen ook andere instituten kandidaten opleiden, zowel in Nederland als in Indië. Dit staatsexamen wordt in Leiden afgenomen.
In 1864 besluit Delft om naast de HBS een opleiding voor bestuursambtenaren voor Indië te openen. Het toezicht komt bij de gemeente Delft te liggen.
De opleiding in Leiden wordt een fiasco. Wetenschappelijke vorming en beroepsopleiding gaan niet goed samen. De praktische opleiding voor bestuursambtenaren wordt daarmee een Delftse aangelegenheid. De opleiding is goedkoper en korter dan die in Leiden. In 1876 wordt de opleiding in Leiden opgeheven maar wordt bepaald dat aan minstens één universiteit leerstoelen zouden worden ingesteld voor onderwijs in de Indische vakken. Weer wordt voor Leiden gekozen.
De Indische Instelling gaat aan zijn succes ten onder. Er komen teveel studenten ten opzichte van het aantal beschikbare banen. Op 1-1-1901 wordt de opleiding opgeheven. Het ministerie zoekt de oplossing in Leiden, door aan de universiteit een opleiding van 2 jaar te starten met verzekering van een uitzending naar Indië.
Indische Instelling
De nieuwe Indische Instelling is dus verstoken van een collectie. Vanaf het moment van oprichting begint men met het aanleggen van een nieuwe verzameling. Deze is samengesteld uit twee delen. Een deel bestaat uit geschenken van studenten aan de Indische Instelling, docenten en andere belangstellenden, voornamelijk Indische ambtenaren en/of hun familieleden. Het andere deel bestaat uit voorwerpen geschonken door de regering na afloop van de tentoonstellingen in Parijs in 1878, Berlijn in 1880 en in Amsterdam in 1883. Bij opheffing van de Indische Instelling bestaat de collectie uit ca. 5000 stuks. De Indische Verzameling genoemd. In 1909 wordt ruimte vrijgemaakt in Het Prinsenhof om de collectie te exposeren. In 1911 wordt het Etnografisch Museum er officieel geopend. Na allerlei omzwervingen neemt het museum met de nieuwe naam Nusantara zijn intrek in de vleugel van Het Prinsenhofcomplex aan het Agathaplein.
In 1954 is de vriendenvereniging Vrienden van het Etnografisch Museum opgericht en in 1962 de Stichting Etnografisch Kunstbezit, met als doel middelen te werven voor nieuwe aankopen. In 1979 is de stichting opgeheven en zijn de verworven objecten toegevoegd aan de collectie van het museum. Op 1 januari 2013 heeft museum Nusantara de deuren gesloten en start het nadenken over de toekomst van de collectie.
De geschiedenis van het onderwijs voor Indische ambtenaren laat zien dat er van oudsher een nauwe samenhang is tussen de Indonesische verzamelingen in Leiden en Delft.
2020-10-03 00:00:00
2020-10-03 00:00:00
2020-10-03 00:00:00
