$i: Index | $pi: Padded Index | $an: Album Name | $d: Date | $dc: Date Compact
$c: Caption | $fc: Caption (First line) | $fw: Caption (First word)
$t: Tag | $ft: First Tag | $o: Original file name
V.m. Synagoge. Rechthoekig gebouw (midden XIX) in neo-klassieke tempelstijl met front van Jonische zuilen en fronton. (bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)
Kapelletje bij het kerkhof op de Kanaalweg. Bij de bouw van de Sebastiaanbrug in 1958 is er een stuk vanaf gehaald. omdat het in de weg stond. Nu geheel verdwenen.
Armenkerk 1935 aan de Schoolstraat hoek Phoenixstraat. De kerk werd in 1847 gebouwd. In maart 1957 besloot de gemeente Delft de kerk van de hervormde gemeente te kopen en op 10 september 1958 werd het gebouw aan de gemeente overgedragen. In januari 1966 is men begonnen de kerk te slopen. Het orgel is overgebracht naar de Oude Kerk.
Schoolstraat 1966 hoek Phoenixstraat na de sloop van de Armenkerk met op de voorgrond de slagboom van de overweg Schoolstraat. Op de achtergrond de toren van de Oude Kerk en het Prinsenhof.
Schoolstraat 1966 hoek Phoenixstraat na de sloop van de Armenkerk met op de voorgrond de slagboom van de overweg Schoolstraat. Op de achtergrond de toren van de Oude Kerk en het Prinsenhof.
Schoolstraat 1966 hoek Phoenixstraat na de sloop van de Armenkerk met op de voorgrond de slagboom van de overweg Schoolstraat. Op de achtergrond de toren van de Oude Kerk en het Prinsenhof.
Hervormde Schoolstraatkerk, in 1966 door brand verwoest. De Armenkerk. Van het interieur zijn preekstoel en orgel bewaard gebleven. U kunt ze vinden in een zijbeuk van de Oude Kerk.
Koornmarkt 12 In 1861 kon een pand aan de Koornmarkt worden aangekocht, dat werd afgebroken om de bouw van de synagoge mogelijk te maken. In datzelfde jaar nog werd de eerste steen gelegd en in augustus 1862 kon het nieuwe gebouw worden ingewijd. Reeds in 1876 en 1877 moest het gebouw worden opgeknapt en in 1931 werd het nogmaals hersteld, waarbij de versiering in het tympaan (de driehoek van het front) werd afgehakt. Het aantal Joodse gemeenteleden daalde in de loop der tijd geleidelijk tot de Duitse bezetting het einde van die gemeenschap betekende. Na 1945 werd de onttakelde synagoge voor diverse doeleinden gebruikt (Rode Kruis, opslagplaats) en in 1952 verkocht aan het aangrenzende Oude en Nieuwe Gasthuis.
Deelnemers aan de Stille Omgang verlaten de Sint Hippolytuskerk aan de Voorstraat voor een wandeling door de binnenstad naar de Jozefkerk aan de Burgwal 1970
De pastoor van Ars kerk Jose van Velzen haar verhaal De Koster heette Dhr Rust rookte dikke sigaren,wij moesten hier wekelijks naar toe om te biechten met de klas ik zat op de R.K Emmaschool dit was een meisjes school in de Tienhovestraat. en op zondag Moest je uiteraard van je ouders ook naar de kerk. Ik weet nog dat ik met mijn zus en haar vriendin op het balkon zaten ,in de kerk hadden die meiden mij niespoeder gegeven die ze in de feest winkel Brem hadden gekocht,je begrijpt het al,iedereen van beneden keek omhoog, de kerk uit gezet haha door Koster Rust. We hebben dit thuis niet verteld, ja veel later. Vlak bij had je een snoepwinkeltje schaareman , mooie tijd.
Kapelletje bij het kerkhof op de Kanaalweg. Bij de bouw van de Sebastiaanbrug in 1958 is er een stuk vanaf gehaald. omdat het in de weg stond. Nu geheel verdwenen
Kapelletje bij het kerkhof op de Kanaalweg. Bij de bouw van de Sebastiaanbrug in 1958 is er een stuk vanaf gehaald. omdat het in de weg stond. Nu geheel verdwenen
De tekening van de Oude Grafkelder, gaf bij het vervaardigen ervan een hoogstwaarschijnlijk juister beeld van de ligging der kisten. Het werd gemaakt vanuit het gezichtspunt van de oude toegang, dus voor het monument. Dit deel bevat veel minder kisten dan de nieuwe, is van de hand van Mr. Victor Eugene Louis de Stuers en werd vervaardigd in 1890. Hij was de hoogste ambtenaar voor Kunsten onder de toenmalige Minister Heemskerk. Aldus was hij in die periode kennelijk beheerder van de Grafkelder, gemachtigd om af te dalen in de Crypte en daarvan heeft hij een oneigenlijk gebruik gemaakt. Daarmee behoren we blij te zijn, omdat nu het een en ander bekend is geworden over deze Grafkelder en wie daarin zijn bijgezet. Helaas zijn de kisten (3 stuks) en daarbij passende namen niet helemaal bekend maar de rest wel.
Er staan o. m. kisten (linksonder) van Prins Willem van Oranje (Willem I, de Zwijger) en daarnaast Prinses Louise de Coligny - zijn 4e echtgenote - (lichaamsvormige loden kist). Er boven liggen Prins Maurits (linksboven, de kist is zo groot vanwege het harnas (GOUD) waarin hij werd bijgezet en Prins Frederik Hendrik (rechtsboven). Op de grafkist rechtsmidden staat het jaartal 1642 vermeld.
De schets van de Nieuwe Kelder werd vervaardigd door de Franse journalist E.A. Tilly in 1890 die de kans van zijn leven kreeg, voordat Koning Willem III werd bijgezet. Zoals men kan constateren heeft hij daar een juist gebruik van gemaakt en zodoende weten we nu hoe de Nieuwe Grafkelder eruit ziet. De grote kist rechtsboven, tweede portaal is van Koning Willem I en bevat drie kisten een van mahonie, een van eikenhout en tenslotte een van lood. De kist eronder, met wieltjes, zou weleens van Prins Alexander der Nederlanden kunnen zijn. (zoon van Koning Willem III).
De verzegeling der kisten is duidelijk te zien (touwen met de zegels der bijgezette vorstelijke personen). Kenmerkend is ook dat de bloem- en grafkransen uit al die jaren zijn blijven liggen. De kaarsenstandaards zijn al heel erg oud en worden tegenwoordig niet meer gebruikt daar er elektrisch verlichting, een aantal jaren geleden, werd aangelegd. De in 1820 overleden Prinses Wilhelmina, gemalin van stadhouder Willem V, die in Apeldoorn begraven was, kwam als eerste hierin.
Iets verder treft men de sarcofaag van Prinses Pauline (1800-1806), dochter van Willem I en Wilhelmina van Pruisen, die eerst begraven lag op het landgoed Freienwalde bij Berlijn. In 1911 kwam `het kistje van Pauline" naar Delft waar het in de grafkelder tussen de ouders geplaatst werd. De steen die het graf in Duitsland sierde, volgde later en bevindt zich thans achter in de kerk, rechtboven de nieuwe grafkelder.
Klokken van het carillon in de toren van de Nieuwe Kerk aan de Markt. De klokken worden naar beneden getakeld in verband met de restauratie. Het carillon stamt uit 1663. Omstreeks 1660 werd het uurwerk uit de stadhuistoren, daar in 1570 geplaatst, overgebracht naar de toren van de Nieuwe Kerk. Dit klokkenspel was bij een brand in 1618 zwaar beschadigd. Klokkengieter Franciscus Hemony kreeg daarop ...opdracht 36 klokken te gieten voor een klokkenspel; uurwerkmaker Jan van Call vervaardigde de koperen speeltrommel. Alle klokken zijn voorzien van een Latijnse tekst. Het carillon werd later uitgebreid naar 48 klokken en in 1963 gerestaureerd. Een aantal klokken werd vervangen; de oude klokken werden in een rek op de eerste torenzolder geplaatst. In 1980 werd er nog een klok vervangen.1963 Meer weergeven
Hebben jullie al gezien hoe ze de nieuwe Kerk van binnen en ook de ruimte om de kerk vernacheld hebben? Die prachtige koperen kroonluchters zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor zwarte hangspotjes (model concerverblikje). Dood zonde een hele Kale kerk nu met een aantal hangspotjes met een hoog IKEA gehalte aan een elektradraadje. En nog hoger in de nok langwerpige afzichtelijke geluidsboxjes. Of dat niet genoeg verrampeneer was, hebben ze die oude muur langs de kerktuin afgebroken en vervangen voor afzichtelijke zwarte betonranden met een hoog intra-tuin gehalte. Lijkt wel Rob"s Tuinverbouwing. Dood en dood zonde. Net als dat ze die poort wilden of nog willen afbreken bij het Prinsenhof. Komplete vernielzucht.
Rob van de Kruk was kerstavond in de kerk en zag dat de kroonluchters weg waren. HIj dacht die worden zeker gerestaureerd. Maar nee komen niet meer terug. Gaan wat hij begreep naar de oude kerk. Ter vanvanging van die er nu hangen. Die zijn zeker niet mooi en die luchters uit de nieuwe kerk komen daar goed tot hun recht en zien er veel mooier uit. Maar eeuwig zonde. Ze hadden deze moeten behouden in de NK en een crowdfunding moeten doen voor koperen luchters in de OK.
HIj las dat de vaste kerkbanken weggehaald zijn om flexibeler te worden voor evenementen en de verlichting is nu ook flexibeler. Maar waarom moeten dan die luchters weg? Waarom niet integreren? En ze hebben lelijke moderne stoeltjes neergezet..Waarom dan niet mooie eiken houten stoeltjes i.p.v. nu die afschuwelijke kantine/kantoor stoeltjes.
Wat zijn ze in godsnaam aan het doen in die mooie oude kerk??
Inschattingsfout Als de Bourdon nu luidt, is dat nieuws. Mensen op straat maken er filmpjes van omdat deze klok met een diameter van 2,3 meter in de Oude Kerk eigenlijk alleen nog maar luidt bij bijzondere gelegenheden als bijzettingen in de koninklijke grafkelder. Het geluid van de klok heeft inmiddels mythische proporties aangenomen en zou tot ver in Zuid-Holland hoorbaar zijn. In 1843 is de klok ook in het nieuws, net als de toren waar hij in hangt. De in het Stadsarchief bewaarde advertentie rept in dat jaar over ‘twee kapitale, extra zware en welluidende klokken’. B en W biedt de klokken samen met de toren te koop aan ‘ter amotie’, dus om af te breken. In 1808 waren de twee kleinste klokken al verkocht om de stadsfinanciën aan te zuiveren, nu moeten ook de Trinitas (Bourdon) en de Laudate er aan geloven. De opsteller van de advertentie lijkt overigens niet goed op de hoogte van wat hij te koop aanbiedt. De in 1570 door Hendrick van Trier gegoten klok weegt immers bijna 9000 kílo, geen pond. Dat is niet de enige inschattingsfout die het college maakt. Delftenaren lopen te hoop tegen de aangekondigde sloop. Zij zien niets in het plan van B en W om de Oude Delft te verbreden en een smalle, nieuwe toren op te richten. Aannemers en burgers dienen bij de koning een verzoekschrift in en vinden gehoor. Het stadsbestuur moet het besluit intrekken en krijgt zelfs opdracht de toren te laten restaureren. Precies honderd jaar na deze gebeurtenis ligt er weer een klok uit de Oude Kerk onder vuur. De tweede klok, de Laudate, wordt in 1943 door de Duitse bezetter gevorderd met de bedoeling om hem om te smelten. Ook nu blijft het bij een voornemen. In 1946 keert de Laudate terug naar de Oude Kerk waar hij nog altijd ieder half uur klinkt. De hele uren blijven voorbehouden aan de Bourdon. Hij luidt dan wel niet, maar ook met de aanslag van een hamer draagt het geluid ver genoeg.
Kapelletje bij het kerkhof op de Kanaalweg. Bij de bouw van de Sebastiaanbrug in 1958 is er een stuk vanaf gehaald. omdat het in de weg stond. Nu geheel verdwenen
Kapelletje bij het kerkhof op de Kanaalweg. Bij de bouw van de Sebastiaanbrug in 1958 is er een stuk vanaf gehaald. omdat het in de weg stond. Nu geheel verdwenen
Sacramentskerk Interieur 1991 Geschiedenis Hoewel de kerk uit 1940 stamt, is er al vanaf 1919 een parochie in de Wippolder. Aan de Simonsstraat werd een noodkerk gebouwd. In 1938 werd begonnen met de bouw van de huidige kerk aan het Poortlandplein die in 1940 voltooid was. Toen in 1940 het bombardement op Rotterdam plaatsvond, was de kerk officieel nog niet ingewijd. De inwijding werd toen snel en in alle soberheid gedaan, zodat de noodkerk gebruikt kon worden voor de opvang van vluchtelingen uit Rotterdam.De oude noodkerk heeft nadien nog dienstgedaan als school en thans is er een sportschool gevestigd.De kerk staat bekend vanwege het woord "vrede" dat in grote letters boven de ingang hangt. Dit is een overblijfsel uit de Vredesweek van 1974, toen deze titel in zijn geheel op de toren werd bevestigd. De laatste 5 letters hiervan zijn niet bewaard gebleven.Het kerkgebouw is sinds 2002 een rijksmonument
SACRAMENTSKERK nu VREDESKERK-Elke dag naar de kindermis, vanaf de Rotterdamseweg met een stoet kinderen, boterham in een papiertje, want je mocht niet eten voor de communie, en het werd genoteerd op je rapport