Fotograaf en bekende Delftenaar Fred Nijs overleden - Van de AD met Karl Flieger xx - Uitgerekend op de dag van het 50-jarig huwelijk met zijn echtgenote Marijke, is op vrijdag 4 december fotograaf en bekende Delftenaar Fred Nijs overleden. Nijs was al sinds begin 2020 ernstig ziek, leek de laatste tijd aan de beterende hand, maar overleed uiteindelijk aan de gevolgen van corona. - Fred Nijs was ruim veertig jaar persfotograaf in Delft en de regio. Hij werkte onder andere voor de Haagsche Courant, de Delftsche Courant, de Delftse Post en het AD. Hij begon zijn loopbaan in de tijd dat fotograferen nog een echt ambacht was. Van digitale camera’s had in de jaren 70 en 80 nog niemand gehoord. Foto’s kwamen uit een donkere kamer, niet van een disk. En aangezien er ook nog geen digitale snelweg was, maakte Fred Nijs in de eerste twintig jaar van zijn carriere heel wat jakkerende autokilometers tussen de plaats waar het nieuws zich voltrok, via de donkere kamer in zijn schuur naar de eindredactie in Rijswijk, van wat toen nog Sijthoff Pers, later Wegener en tenslotte DPGMedia heette. Overdag of ’s nachts, het maakte de bevlogen Delftenaar niet uit. ,,Ik vond het leuk om persfotografie te gaan doen”, zei hij ooit met de voor hem karakteristieke nuchterheid, ,,dus dan horen daar ook rare uren bij.” - Huisschilder - ,,Een man een man, een woord een woord”, zo typeert oud-nieuwschef AD Haagsche Courant Henk Lankester Fred Nijs. Hij werkte al met hem samen in de jaren 80, toen de redactie van de Delftsche Courant nog in de binnenstad van Delft zetelde. ,,Fred was een jongen zonder dubbele agenda. ‘What you see is what you get’. Als er al eens iets was, dan spraken we het uit en dan was het klaar. Daar hou ik van.” - De eerste stappen op het terrein van de persfotografie zette Fred Nijs in dienst van Henk Koster. De eind jaren 70 al bekende Delftse tennisfotograaf deed een oproep via het mededelingenbord van café De Klomp op de Binnenwatersloot: of er mensen waren die het leuk vonden om voor zijn fotobureau te komen werken. ,,Fred reageerde daar op en dat was een schot in de roos”, zegt Koster. ,,Hij was van beroep huisschilder, maar bleek een fantastische sportfotograaf. Hij kwam altijd terug van voetbalwedstrijden met precies dat ene beeld waar het om was gegaan. Maar het vreemde was, Fred was zo ontzettend bescheiden. Hij was helemaal in zijn element bij wedstrijden van BEC, Delfia en ook nog wel DHC, maar toen ik hem mee wilde nemen naar een wedstrijd van Feyenoord, voelde hij zich daar niet senang bij. Dat grote sportgebeuren, dat hoefde voor hem niet zo.” - Koetsiertje - Een monumentale gebeurtenis in de toen nog prille loopbaan van Fred Nijs was de moordpartij in café ’t Koetsiertje, op 5 april 1983. Het grootste drama in Delft sinds mensenheugenis, waarbij na een hoog oplopende ruzie zes doden vielen, werd bij toeval zijn ‘doorbraak’. Henk Koster: ,,Ik was die avond gevraagd voor een radio-interview over mijn werk in het tennis en was samen met fotograaf Willem de Bie vlakbij Utrecht toen de pieper ging. Er was geschoten in ’t Koetsiertje! We zijn omgekeerd en met 240 kilometer per uur terug naar Delft gereden om te gaan fotograferen. Maar wat denk je? Fred was er allang en stond zijn foto’s bij wijze van spreken al te ontwikkelen toen we aankwamen. We hebben die avond in allerijl een extra telefoonlijn laten aanleggen omdat de telefoon roodgloeiend stond. Die foto’s van Fred zijn toen de hele wereld over gegaan. Dat was typerend voor hem. Zijn broek stond als het ware recht overeind naast zijn bed, zodat hij er zo in kon springen als er iets gebeurde. Als Fred piket had, dan had hij piket. Hij was soms nog eerder bij de brand dan de brandweer. Het is heel treurig dat hij is overleden. Hij was behalve een prima fotograaf ook een heel fijne gozer. Altijd klaar voor een praatje. Ik ben hier erg van geschrokken.” - Wereldvent - Fred was een jongen waar je met geen mogelijkheid ruzie mee kon krijgen - Een wereldvent. Zo noemt Delftenaar Sjaak Lispet zijn oude gabber. ,,Ik ben me rot geschrokken toen ik het vanochtend hoorde. Fred was een jongen waar je met geen mogelijkheid ruzie mee kon krijgen. Ik ken hem van het werk op de TU Delft, maar natuurlijk ook van het voetbal en carnaval. Op de TU hadden we geregeld cursussen voor buitenlandse studenten en daar lieten we dan groepsfoto’s en andere reportages van maken. Fred deed dat uitstekend. Die foto’s liggen overal en nergens op de wereld, dat is wel een grappige gedachte. Het was prettig werken met Fred. Maar je kon ook een prima biertje met hem drinken. Fred verdient absoluut een groots afscheid. Maar ja, dat zit er dankzij corona niet in. Het is heel triest dat het uiteindelijk zo snel is gegaan.” - Fijn mens - Een fijn mens, een goede fotograaf en ontzettend bescheiden in zijn optreden - Burgemeester Van Bijsterveldt noemt Fred Nijs ‘een fijn mens’. Zij kent hem al sinds haar burgemeesterschap van Schipluiden, tussen 1994 en 2002. ,,Het was altijd een plezier om Fred bij representatieve activiteiten te hebben”, zegt ze. ,,Een sympathiek mens, een goede fotograaf en ontzettend bescheiden in zijn optreden. Hij heeft van heel veel Delftse activiteiten prachtige foto’s gemaakt. Het is een hard gelag om te horen dat hij is overleden, en dat nog op de dag van zijn 50-jarig huwelijk. Zo treurig. Ik wens zijn vrouw, kinderen en familie namens de gemeente Delft heel veel sterkte toe.” - Digitale wereld - Iedereen noemt zich tegenwoordig fotograaf - Fred Nijs zag de opkomst van de digitale (zak)camera in de jaren 2000 met lede ogen aan. ,,Het wordt steeds moeilijker om nog foto’s te slijten”, zei hij rond zijn 30-jarig jubileum, ,,want iedereen heeft tegenwoordig zo’n telefoon in z’n zak. Daar is moeilijk tegen te concurreren. Het lijkt wel of kwaliteit steeds minder belangrijk wordt; iedereen die zo’n cameraatje heeft, denkt automatisch dat hij fotograaf is. Dat maakt ons werk een stuk moeilijker, want de kranten hoeven voor die foto’s bijna niks te betalen.” - Hij kon er niet zo goed tegen dat het goede oude handwerk steeds verder werd verdrongen door de digitale ‘rist-rats-klik’-cultuur, waarvan anno 2020 bijna iedereen denkt dat het nooit anders is geweest. Zelf fotografeerde Fred Nijs natuurlijk ook digitaal en hij vond het ‘toch wel lekker om gelijk te kunnen zien of je foto is gelukt of niet’. Maar de romantiek van dat rolletje en de penetrante geur van fixeer en ontwikkelaar, die miste hij wel een beetje. Niettemin bleef hij actief en was hij vooral een graag geziene figuur. Een wandelend monument in Delft. Een bevlogen vakman zonder de geringste arrogantie, altijd vol overgave op weg van de ene glimlach naar de volgende. Of dat nu die was van koningin Máxima of de bakker op de hoek, het maakte de ras-Delvenaar niets uit. Totdat de combinatie van zijn slopende ziekte en het coronavirus het laatste restje energie wegnam en hem het werken, en uiteindelijk zeer recent het leven ondraaglijk en onmogelijk maakte. Fred Nijs werd 71 jaar.