$i: Index | $pi: Padded Index | $an: Album Name | $d: Date | $dc: Date Compact
$c: Caption | $fc: Caption (First line) | $fw: Caption (First word)
$t: Tag | $ft: First Tag | $o: Original file name
Preview:
Filter Photos By:
2018-05-01 11:26:43
2018-05-05 14:42:21
Roel Kruize (62). Geboren te Delft, was jarenlang werkzaam bij platenmaatschappij EMI. Gaf leiding aan wereldwijde marketing van popsterren als Tina Turner en Queen. Ging op 55 jarige leeftijd weg bij EMI en startte Roel Kruize c.s. Music Industry Consultants. Woont sinds 2000 weer in het centrum van Delft.
2018-05-09 11:48:08
2018-05-10 16:01:02
2018-07-28 10:14:29
2018-07-22 18:40:38
Janelle Moerman was directeur van Huygens' Hofwijck en Museum Swaensteyn in Voorburg. Historicus Janelle Moerman (1972) is zeer ingenomen met haar aanstelling: “Museum Prinsenhof Delft is een veelzijdig museum met een rijke collectie en inspirerende thema's: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Innovatie.
2018-07-21 17:38:18
Cameretten 1960
Annette Stolk en Jeroen Stolk, Hans Tetteroo(langste), Cees van der Wel met de vuile knieen (van de postzegelhandel) allemaal uit de Nieuwstraat en de jongen met de klompen is Theo van Kessel, wiens ouders een kruidenierswinkel in de Choorstraat hadden, op het hoekje van de Papenstraat.
2018-07-16 19:02:15
2018-07-05 09:48:49
2018-07-03 17:02:20
2018-07-02 18:13:24
2018-07-02 18:13:24
2018-07-02 18:13:24
2018-06-26 20:34:39
In het vierde kwart van de vorige eeuw werd het pand bewoond door Rein van Rutten en zijn gezin. Van zijn levensverhaal zou men een film kunnen maken. Als oudste kind van een groot gezin moest hij al tijdens de schooljaren na schooltijd gaan meeverdienen. Mogelijk was hij eerst loopjongen bij de heer Zuidam, die op de Burgwal een R.K.-boekhandel en beeldenwinkel had. Hier moest hij o.a. de Katholieke Illustratie voor rondbrengen en af en toe een beeld bezorgen. Hier werd hij ontslagen omdat hij onderweg met een beeld een partijtje mee voetbalde, waarbij het beeld als doelpaal diende en bij een goed gericht schot aan diggelen ging. Hij kwam toen terecht bij een apotheek. Dat hield in dat je eerst medicijnflessen moest spoelen en daarna met een grote vierkante hengselmand aan je arm de medicijnen en verbandmiddelen moest rondbrengen. Te beginnen bij het Agnetapark en eindigend op de Rotterdamseweg. En als je aan het begin wat vergeten was af te geven, kon je weer terug. Het zou een belangrijk medicijn kunnen zijn. Dat alles voor twee gulden per week, die je thuis moest afgeven want die waren hard nodig om het gezin te laten rondkomen. Als tienjarige ging hij van school na enkele jaren bijzonder lager onderwijs in de Westerstraat op de Heilig Hartschool. Hij kwam terecht bij de gebroeders Van Geest, waarvan één, Wim van Geest, tevens een aardappelhandel bezat (pakhuis 155 benedenverdieping). Zij vervoerden met de “Op hoop van zegen-3”, een grote marktschuit, die van Westerlee groenten naar Amsterdam vervoerde. Zijn taak was na het schutten (passeren van de sluis) in Leidschendam het schip naar de overtoom in Amsterdam te varen. Het was ’s nachts druk op het water en het weer zat ook niet altijd mee, maar hij deed zijn plicht. De ouderen gingen tijdig in de roef onder zeil, want zij moesten bij aankomst het schip lossen. Rond 1927 voeren ze met een dekschuit van Van Geest vol geladen met tomaten naar de Rottekade in Rotterdam bestemd voor het exportbedrijf Internationaal. De schipper en zijn grote knecht waren Rotterdam ingegaan en Rein moest op de schuit passen. Juist die avond waren daar een stel relschoppers, gevolgd door een grote politiemacht. Ze ontdekten de schuit met tomaten, prachtige wegwerpprojectielen om de politie te bekogelen. Als joch kreeg Rein nog een pak slaag omdat hij die relschoppers niet van de schuit had gejaagd. Zijn volgende schipper was Van Nol, die op een schuit voer van de heer Schuil, die tevens een mandenmakerij en een handel in textiel aan de Buitenwatersloot bezat (zie 136-138). (Later werd A. Klootwijk de schipper). In 1926 voer hij als elfjarige een teelt (seizoen) mee op een Vlaardingse logger.
Later wist hij het ondanks zijn gebrekkige schoolopleiding tot opzichter bij Rijkswaterstaat te brengen. Op zijn verzoek kreeg hij daar eervol ontslag en ging weer in de vrije bouwsector werken, o.a. als uitvoerder bij de bouw van de Prinses Irenetunnel. Hij eindigde zijn beroepscarrière als bedrijfsleider bij een groot bouwconcern.
ïnterneerd. De Brabanders kregen heimwee en wilden op gegeven ogenblik weer naar huis, zodat ze gevieren uit dat kamp wegliepen en Brabant wisten te bereiken, waar hij verder moest onderduiken, dicht bij de Belgische grens. Daar leerde hij ook zijn vrouw kennen, die hij na de oorlog meenam naar Delft. Zijn favoriete liefhebberij was de hengelsport. Hij was niet alleen actief hengelaar maar heeft ook talloze artikelen over de hengelsport geschreven. Ook was hij de auteur van een aantal boeken op hengelsportgebied. Als ik het goed heb, heeft hij ook een goed visvoer om vissen te lokken, uitgevonden. Uit de Buitenwatersloot heeft hij heel wat vis gehaald (die meest teruggezet werd al waren er enkele buitenlandse gastarbeiders die af en toe graag wat vis van hem meenamen). Naast zijn activiteiten als hengelsportauteur heeft hij vele artikelen in de Delftse Post, later in Delft op Zondag, gepubliceerd. De beste en oudste verhalen daarvan zijn in boekvorm verschenen onder de titel “Terug in de Tijd”, verschenen in 1997. Op 2 oktober 1997 is hij op 82-jarige leeftijd overleden.
2018-06-26 17:31:26
2018-06-20 14:48:51
2018-06-19 16:02:03
2018-08-04 09:57:01
2018-08-05 22:19:44
2018-08-13 19:42:41
2018-08-13 19:42:41
2018-08-13 19:42:41
2018-08-15 18:35:07
2018-08-24 16:56:00
2018-03-21 12:10:47
2018-07-01 11:38:04
2018-03-21 12:10:47
2018-03-21 18:37:08
2018-03-23 20:15:11
2018-03-25 13:08:33
In het midden Johan van der Velden, links achter hem Joop de Kok. De achterste rij, de zevende persoon van rechts, Annie van der Velden, de achtste persoon van rechts Everdina Eckhardt- van der Velden en de negende persoon van rechts Bep van der Velden.
Wie weet van dit uitje en herkent nog andere personen?
2018-03-25 13:29:23
2018-03-26 22:24:12
2018-03-27 12:58:19
2018-04-03 11:32:45
2018-04-03 11:50:25
2018-04-04 10:37:58
2018-04-05 12:22:26
2018-04-16 11:55:32
2018-04-22 11:06:13
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-24 12:24:23
2018-04-26 16:20:21
2018-04-26 18:30:56
2018-04-28 21:20:40
2018-04-29 19:05:50
2018-04-30 10:28:31
2018-04-30 18:28:37
2018-05-03 19:52:36
2018-05-04 15:05:08
2018-05-04 21:35:30
2018-05-04 22:36:46
Het zal zo halverwege de jaren zestig geweest zijn dat prinses Beatrix een bezoek bracht aan het Delftse museum "Het Prinsenhof". Uiteraard werd de parkeerplaats vrijgehouden voor de prinses en haar gevolg. En Willem Vink was daar, een gepensioneerde sigarenmaker, die als parkeerwachter zijn karig pensioentje trachtte aan te vullen. Als altijd hield hij ook vandaag weer toezicht op het Sint Agathaplein. Prinses Beatrix stapte uit, legde haar tasje even op de auto, maar vergat deze vervolgens mee te nemen. Plichtbewust greep Willem de tas en snelde achter de prinses aan. Of Beatrix zelf de tas van hem heeft aangepakt vertelt de historie niet, maar er kon vast wel een knikje als dank van af, mogen we hopen.
2018-05-06 20:11:02
2018-03-19 18:41:32
2018-05-08 22:04:13
2018-03-19 18:13:15
2018-03-17 19:48:57
2018-03-17 18:06:17
2018-03-17 18:06:17
2018-03-17 11:12:33
2018-03-16 16:51:27
2018-07-15 14:11:06
2018-07-14 20:27:13
2018-07-06 12:52:28
2018-03-15 11:28:43
2018-03-14 20:25:28
2018-03-14 11:52:13
2018-03-21 12:10:47
2018-06-19 16:02:03
2018-06-19 16:02:03
2018-06-18 15:59:43
2018-06-14 19:36:53
2018-06-14 19:36:53
2018-06-08 19:02:08
DELFT De oprichter van Mojo Concerts, Berry Visser, heeft van zijn woonhuis een museum annex theater gemaakt. "Het is een futuristisch sprookje. Je komt in een soort droomwereld terecht", zegt Visser.
Tien jaar geleden bedacht Visser zijn alter ego Madame de Berry. Madame de Berry leeft in haar droompaleis - het huis van Visser - waarin ze de werkelijkheid en de voortschrijdende tijd probeert te ontvluchten. Het huis aan de Voorstraat staat vol goudkleurige beelden, uitbundige lampen, bloemen, aaibaar behang en veel kleur. Al jaren organiseert Visser als Madame de Berry theatervoorstellingen vanuit zijn huis in Delft.
Door een museum te openen, hoopt hij hier meer continuïteit in te brengen. Iedere zondag opent hij de deuren en kunnen mensen de voorstelling "Woont Dorothy hier?" bezoeken. Ze worden in groepen van vier met behulp van een headset en een suppoost van de ene naar de andere salon geleid. Door er een museum van te maken hoopt Visser deze plek en zijn verzameling te kunnen bewaren voor het nageslacht. "Ik ben 70 jaar, ook als ik de pijp uit gaat, hoop ik dat het behouden blijft."
2018-06-03 10:09:24
2018-05-18 15:44:26
